Πιστεύετε στο γάμο;
-
Με αφορμή ένα post σε ένα άλλο topic, μου δημιουργήθηκε η απορία σχετικά με τις απόψεις σας περί γάμου.
Αν επιτρεπόταν στην Ελλάδα ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, θα παντρευόσασταν;
Είναι κάτι που το θέλετε, το σκέφτεστε ως πιθανότητα ή το απορρίπτετε;Προσωπικά, έχω σοβαρές ενστάσεις με το θεσμό και ακόμη κι αν επιτρεπόταν, δεν ξέρω αν θα παντρευόμουν.
Αλλά για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν το απορρίπτω και τελείως.
Τον άνθρωπό μου τον έχω βρει και πιστεύω ότι θα γεράσουμε μαζί και θα είμαστε ευτυχισμένοι.
Ο γάμος, όμως, μου δίνει την εντύπωση ενός θεσμού που το κράτος και η κοινωνία επιβάλλουν για να "νομιμοποιήσεις" μία σχέση.
Πάνω σ' αυτόν τον εξαναγκασμό είναι αντίθετος, όχι στο ουσιαστικό μέρος μιας μόνιμης και μακροχρόνιας σχέσης.
Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι υπέρμαχος του δικαιώματος σε κάθε ζευγάρι να μπορεί να παντρευτεί και θα συνεχίσω να μάχομαι μέχρι να επιτραπεί ο γάμος των ατόμων ίδιου φύλου στην Ελλάδα (και παντού στον κόσμο).
Επίσης, δεν ξέρω τι γίνεται σε νομικό επίπεδο αν δύο Έλληνες (ή ένας Έλληνας και ένας μη Έλληνας) παντρευτούν νόμιμα σε μία χώρα της ΕΕ που το επιτρέπει. Αυτός ο γάμος αναγνωρίζεται στην Ελλάδα;Τι ισχύει στον κόσμο;
Χώρες ΕΕ που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Βέλγιο, Γαλλία, Δανία, Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σουηδία
Άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ισλανδία, Νορβηγία
Χώρες ΕΕ που σύντομα θα επιτρέψουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Φινλανδία
Άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που σύντομα θα επιτρέψουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ανδόρρα
Μη Ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Νότια Αφρική και ορισμένες περιοχές του Μεξικού και των ΗΠΑ
Μη Ευρωπαϊκές χώρες που σύντομα θα επιτρέψουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Κολομβία, Νέα Ζηλανδία, Νεπάλ, Ουρουγουάη, Ταϊβάν και ορισμένες περιοχές της Αυστραλίας
Μη Ευρωπαϊκές χώρες που αναγνωρίζουν αλλά δεν τελούν γάμους μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ισραήλ -
ΛΟΙΠΟΝ όλες οι πληροφορίες είναι σωστές!!
Να δώσω μια έξτρα πληροφορία για τις Ευρωπαικές χώρες, μόνο για την Νορβηγία και την Δανία επιτρέπεται να γίνει γάμος και άτομα τα οποία δεν είναι κάτοικοι ή έχουν υπηκοότητα στη χώρα αυτή (κοινώς ανήκουν στην συνθήκη Σεγκεν) για τις υπόλοιπες χώρες που έχουν αναγνωρισμένο το γάμο θα πρέπει ο ένας απο τα δύο μέλη του ζευγαριού να μένει στην χώρα που θα τελεστεί ο γάμος ή να έχει διαβατήριο της χώρας!!
Επιπλέον στην Νορβηγία επιτρέπεται η υιοθεσία παιδιών με πλήρη δικαιώματα αλλά και η τεκνοποίηση με παρένθετη μητέρα
Όσον αφορά την νομική αναγνώριση στην Ελλάδα, ένας συμβολαιογράφος μπορεί να σου κάνει την αναγνώριση μια χαρά!!! Βέβαια δεν ξέρω λεπτομέριες σε αυτό το κομμάτι αλλά θα ρωτήσω έναν φίλο που είναι σε φάση να κάνει την κίνηση αναγνώρισης, επειδή θα παντρευτεί Αμερικανό και επειδή πάει για υπηκοότητες κλπ (ναι έρχεται η αναγνώριση σε όλες τις πολιτείες και στην Αμερική) θα μάθω και θα σας πω!!!
DAX άμα θες και άλλες πληροφορίες μου λες!!
Τώρα αν πιστεύω στο γάμο μεταξύ αντρών εγώ το έκανα και θα το ξαναέκανα ευχαρίστως όπως είπα με το κατάλληλο άτομο!!! Δυστηχώς και δεν είναι προς τιμήν μας αυτό δεν θα παντρευόμουν Έλληνα γκει…... είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν τι να πάει να πει commitment!!!!!!!!!!!!!!
Συμφωνώ μαζί σου στο κομμάτι ότι δικαιώμα έχει ο καθένας σε οτιδήποτε και φυσικά η ευτυχία δεν επισφραγίζεται με μία τέτοια νομιμοποίηση!! Αλλά είναι πως αισθάνεσαι την κάθε στιγμή και πως φαντάζεσαι το μέλον σου με έναν άντρα δίπλα σου!! Πέραν αυτού, θα σου πω και το άλλο άμα μου συμβεί κάτι ή στον σύντροφο μου δεν θέλω την όποια περιουσία μου/του ή πνευματικά δικαιώματα μου/του να τα πάρει κάποιος (βλέπε σόι που σε βρίζει, κλπ παρατρεχάμενοι) ή να μην αποφασίσουν αυτοί να με βγάλουν απο τη μπρίζα εάν είμαι κλινικά νεκρός, παρά μόνο απο τον νομικά και ουσιαστικά άνθρωπο που με αγαπά και αυτός θα είναι ο άντρας μου!!
Τώρα για τις ενστάσεις σου είναι σεβαστές αλλά πίστεψε με και έγω έτσι έλεγα και να που βρέθηκα παντρεμένος με δόξα και τιμή (κ. κουκοβικου) και δεν το μετάνοιωσα! 'Ασχετα εάν είμαι ζωντοχήρος τώρα χεχεχεχε
@Dax:
Με αφορμή ένα post σε ένα άλλο topic, μου δημιουργήθηκε η απορία σχετικά με τις απόψεις σας περί γάμου.
Αν επιτρεπόταν στην Ελλάδα ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, θα παντρευόσασταν;
Είναι κάτι που το θέλετε, το σκέφτεστε ως πιθανότητα ή το απορρίπτετε;Προσωπικά, έχω σοβαρές ενστάσεις με το θεσμό και ακόμη κι αν επιτρεπόταν, δεν ξέρω αν θα παντρευόμουν.
Αλλά για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν το απορρίπτω και τελείως.
Τον άνθρωπό μου τον έχω βρει και πιστεύω ότι θα γεράσουμε μαζί και θα είμαστε ευτυχισμένοι.
Ο γάμος, όμως, μου δίνει την εντύπωση ενός θεσμού που το κράτος και η κοινωνία επιβάλλουν για να "νομιμοποιήσεις" μία σχέση.
Πάνω σ' αυτόν τον εξαναγκασμό είναι αντίθετος, όχι στο ουσιαστικό μέρος μιας μόνιμης και μακροχρόνιας σχέσης.
Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι υπέρμαχος του δικαιώματος σε κάθε ζευγάρι να μπορεί να παντρευτεί και θα συνεχίσω να μάχομαι μέχρι να επιτραπεί ο γάμος των ατόμων ίδιου φύλου στην Ελλάδα (και παντού στον κόσμο).
Επίσης, δεν ξέρω τι γίνεται σε νομικό επίπεδο αν δύο Έλληνες (ή ένας Έλληνας και ένας μη Έλληνας) παντρευτούν νόμιμα σε μία χώρα της ΕΕ που το επιτρέπει. Αυτός ο γάμος αναγνωρίζεται στην Ελλάδα;Τι ισχύει στον κόσμο;
Χώρες ΕΕ που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Βέλγιο, Δανία, Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σουηδία
Άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ισλανδία, Νορβηγία
Χώρες ΕΕ που σύντομα θα επιτρέψουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Λουξεμβούργο, Φινλανδία
Άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που σύντομα θα επιτρέψουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ανδόρρα
Μη Ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Καναδάς, Νότια Αφρική και ορισμένες περιοχές της Βραζιλίας, του Μεξικού και των ΗΠΑ
Μη Ευρωπαϊκές χώρες που σύντομα θα επιτρέψουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Κολομβία, Νέα Ζηλανδία, Νεπάλ, Ουρουγουάη, Ταϊβάν και ορισμένες περιοχές της Αυστραλίας
Μη Ευρωπαϊκές χώρες που αναγνωρίζουν αλλά δεν τελούν γάμους μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου: Ισραήλ -
Διόνυσε, είσαι θησαυρός!!!
Το νομικό κομμάτι μου διέφευγε και χαίρομαι απίστευτα που το γνωρίζεις και μάλιστα πολύ καλά!
Οπότε, αν δύο Έλληνες θέλουν να παντρευτούν μπορούν να το κάνουν στη Δανία ή στη Νορβηγία.
Αν ένας Έλληνας θέλει να παντρευτεί έναν Βέλγο, Ισλανδό, Ισπανό, Ολλανδό, Πορτογάλο ή Σουηδό, θα πρέπει να παντρευτούν στην αντίστοιχη χώρα του συντρόφου (ή φυσικά σε Δανία/Νορβηγία).
Κι αν θέλουν να υιοθετήσουν, μόνο στη Νορβηγία.
Μάγκες, τώρα που γνωρίζετε τις λεπτομέρειες, καλά στέφανα!!!Πέραν αυτού, θα σου πω και το άλλο άμα μου συμβεί κάτι ή στον σύντροφο μου δεν θέλω την όποια περιουσία μου/του ή πνευματικά δικαιώματα μου/του να τα πάρει κάποιος (βλέπε σόι που σε βρίζει, κλπ παρατρεχάμενοι) ή να μην αποφασίσουν αυτοί να με βγάλουν απο τη μπρίζα εάν είμαι κλινικά νεκρός, παρά μόνο απο τον νομικά και ουσιαστικά άνθρωπο που με αγαπά και αυτός θα είναι ο άντρας μου!!
Σ' αυτό έχεις απόλυτο δίκιο! Είναι το μοναδικό θέμα που με προβληματίζει σχετικά με το να μην είναι παντρεμένοι δύο άνθρωποι. Ευτυχώς, η οικογένειά μου και η οικογένεια του Perry, μας βλέπει σαν κανονικό "παντρεμένο" ζευγάρι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το μέλλον.
Με έβαλες σε σκέψεις… Μήπως να πάρω τον καλό μου και να πάμε μια βόλτα κατά Σκανδιναβία;... -
Θυμηθηκα ενα str8 αστειο που λεει οτι οι gay πρεπει να παντρευονται. Εχουν το ιδιο δικαιωμα στην δυστυχια οπως ολοι. ;D
Κατα τα αλλα, πιο πολυ πιστευω σε εναν καλο συμβολαιογραφο παρα σε ενα γαμο. Με την λογικη αυτη, ενας γαμος λυνει αυτοματα διαφορα νομικα ζητηματα, οποτε ειμαι υπερ. Οσο για θεματα υιοθεσιας, αν και κραταω επιφυλαξεις, υπαρχουν πλεον αρκετα παιδια που εχουν μεγαλωσει, σπουδασει, κανει οικογενειες και ειναι βιολογικα ή μη παιδια gay γονεων. Δηλαδη δεν υπαρχουν σοβαρα θεματα με το να εχουν δυο μπαμπαδες ή δυο μαμαδες. Νομιζω ομως οτι αυτα τα βηματα πρεπει να γινονται αργα γιατι δεν ειναι ολες οι κοινωνιες ανεκτικες (λεξη που σιχαινομαι) και σιγουρα θα υπαρχουν θεματα με τους γυρω ή με τα αλλα παιδια σε ενα σχολειο.
Αν με ρωτατε τι θα εκανα, η απαντηση μου ειναι οχι. Πρωτον γιατι και εγω και ο φιλος μου ξερουμε οτι οσο καλα και να ειμαστε μαζι, η συγκατοικηση θα μας φερει προβληματα (δυο ξεροκεφαλοι μαζι ) και δευτερον δεν εχουμε βλεψεις για κοινη περιουσια και λοιπα.
Κατα τα αλλα, πολλοι θελουν ενα μελλον μαζι με ενα σπιτι ισως και οικογενεια, οποτε πρεπει σιγα σιγα να γινονται βηματα προς αυτην την κατευθηνση. Να ειστε σιγουροι οτι την στιγμη που ενα κρατος θα εχει και ενα οικονομικο ωφελος (πχ να συντηρει λιγοτερα παιδια σε ορφανοτροφεια) και οι τραπεζες επισης (πχ πιο πολλα στεγαστικα δανεια), το τί λεει η κοινωνια, δεν θα το λαβουν και τοσο υπ'οψιν.
Παντως για την δικη μας χωρα, ας μην γελιωμαστε. Ακομα και μεις οι ιδιοι δεν ειμαστε ετοιμοι για μια τετοια εκφραση της προσωπικης μας ζωης. Ειναι ενα θεμα που κραταμε για μας ή για πολυ λιγους. Στην καλυτερη απολαμβανουμε το προνομιο του "don't ask, don't tell" με τις οικογενειες και του φιλους μας. Θελει δουλεια αυτο το θεμα. Χαιρομαι ομως γιατι βλεπω νεους γονεις που δεν εχουν ομοφοβικες τασεις και πιστευω οτι αυτο θα το περασουν και στα παιδια τους. Οι αλλαγες αυτες θελουν και το χρονο τους.
-
Μ' αρέσει, Παναγιώτη, ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάς το post σου. ;D
Εκφράζεις πολύ εμπεριστατωμένα το λόγο σου και ακούστηκαν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες απόψεις τόσο από σένα όσο και από το Διόνυσο.
Μ' αρέσει πολύ που ανοίξαμε αυτή τη συζήτηση και στη συνέχεια (μετά από πρόταση του Διόνυσου) θα θίξουμε σε άλλο topic το θέμα της υιοθεσίας από gay ζευγάρια. -
Μπορείς απλά να με λές Θεό και όχι θησαυρό χαχαχαχα εξάλλου έχω και το όνομα….τώρα για την χάρη θα δείξει η ιστορία ;D Αν θέλετε να γκρουπαριστούμε να τελέσουμε μαζί τους γάμους γιατί κατευθύνομαστε με τον σύντροφο μου να παντρευτούμε Νορβηγία για αυτό τα ψάξαμε πολύ καλά!! Μπορώ να σε ενημερώσω και τι χαρτιά χρειάζονται για να γίνουν οι γάμοι εν Όσλο
Χαίρομαι που σασ βλέπουν έτσι και έμεις έχουμε φίλους και συγγενείς αμοιβαία που μας δέχονται αλλά θα σου επιστήσω την προσοχή πως άμα μπούνε στη μέση αποφάσeiς ζωής και χρήματα....άστα να πάνε οι άνθρωποι αλλάζουν!!!! Δες πχ πως αδέλφια σφάζονται για κληρονομίες κλπ
Άμα πάρεις τον Perry και πάτε εμείς κουμπάροι.......και εσείς σε εμάς!!! Να μην ταλαιπωρούμε και κόσμο με τα πέρα δώθε
@Dax:
Διόνυσε, είσαι θησαυρός!!!
Το νομικό κομμάτι μου διέφευγε και χαίρομαι απίστευτα που το γνωρίζεις και μάλιστα πολύ καλά!
Οπότε, αν δύο Έλληνες θέλουν να παντρευτούν μπορούν να το κάνουν στη Δανία ή στη Νορβηγία.
Αν ένας Έλληνας θέλει να παντρευτεί έναν Βέλγο, Ισλανδό, Ισπανό, Ολλανδό, Πορτογάλο ή Σουηδό, θα πρέπει να παντρευτούν στην αντίστοιχη χώρα του συντρόφου (ή φυσικά σε Δανία/Νορβηγία).
Κι αν θέλουν να υιοθετήσουν, μόνο στη Νορβηγία.
Μάγκες, τώρα που γνωρίζετε τις λεπτομέρειες, καλά στέφανα!!!Πέραν αυτού, θα σου πω και το άλλο άμα μου συμβεί κάτι ή στον σύντροφο μου δεν θέλω την όποια περιουσία μου/του ή πνευματικά δικαιώματα μου/του να τα πάρει κάποιος (βλέπε σόι που σε βρίζει, κλπ παρατρεχάμενοι) ή να μην αποφασίσουν αυτοί να με βγάλουν απο τη μπρίζα εάν είμαι κλινικά νεκρός, παρά μόνο απο τον νομικά και ουσιαστικά άνθρωπο που με αγαπά και αυτός θα είναι ο άντρας μου!!
Σ' αυτό έχεις απόλυτο δίκιο! Είναι το μοναδικό θέμα που με προβληματίζει σχετικά με το να μην είναι παντρεμένοι δύο άνθρωποι. Ευτυχώς, η οικογένειά μου και η οικογένεια του Perry, μας βλέπει σαν κανονικό "παντρεμένο" ζευγάρι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το μέλλον.
Με έβαλες σε σκέψεις… Μήπως να πάρω τον καλό μου και να πάμε μια βόλτα κατά Σκανδιναβία;... -
Αγαπητέ Παναγιώτη
Σε ενημερώνω πως το dont ask, dont tell ήδη στην Αμερική καταργήθηκε!!! Δεν είμαστε εγκληματίες….για να κρύψουμε κάτι!! Σέβομαι την άποψη σου και την δέχομαι ως έχει αλλά θα διαφωνήσω στο dont ask, dont tell!!Με αύτο το κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου και πολλά άλλα, φτάσαμε σε παντρεμένους με παιδιά να κάνουν "καφρίλες" και να διαλύουν ανθρώπους και σπίτια......Ναι ξέρω είναι απόφαση ζωής το οτιδήποτε, αλλά πρέπει να μάθουμαι να νιώθουμε ελεύθεροι (όσο αυτό μας το επιτρέπει η όλη κατάσταση) μέσα στις επιλογ΄πες της ζωής μας και όχι να κρυβόμαστε και να έχουμε πιθανά ενοχές για αυτό που επιλέγουν ή είμαστε σαν φύση!!
Συμφώνω πάντωσ πωσ θέλει χρόνο στην χώρα μας...αλλά ας βάλουμε και εμείς λίγο χεράκι να πάει πιο γρήγορα.......
Τώρα για την ξεροκεφαλία.....δεν θα το σχολιάσω η ατάκα είναι ζευγάρι είστε βρείτε τα
Θυμηθηκα ενα str8 αστειο που λεει οτι οι gay πρεπει να παντρευονται. Εχουν το ιδιο δικαιωμα στην δυστυχια οπως ολοι. ;D
Κατα τα αλλα, πιο πολυ πιστευω σε εναν καλο συμβολαιογραφο παρα σε ενα γαμο. Με την λογικη αυτη, ενας γαμος λυνει αυτοματα διαφορα νομικα ζητηματα, οποτε ειμαι υπερ. Οσο για θεματα υιοθεσιας, αν και κραταω επιφυλαξεις, υπαρχουν πλεον αρκετα παιδια που εχουν μεγαλωσει, σπουδασει, κανει οικογενειες και ειναι βιολογικα ή μη παιδια gay γονεων. Δηλαδη δεν υπαρχουν σοβαρα θεματα με το να εχουν δυο μπαμπαδες ή δυο μαμαδες. Νομιζω ομως οτι αυτα τα βηματα πρεπει να γινονται αργα γιατι δεν ειναι ολες οι κοινωνιες ανεκτικες (λεξη που σιχαινομαι) και σιγουρα θα υπαρχουν θεματα με τους γυρω ή με τα αλλα παιδια σε ενα σχολειο.
Αν με ρωτατε τι θα εκανα, η απαντηση μου ειναι οχι. Πρωτον γιατι και εγω και ο φιλος μου ξερουμε οτι οσο καλα και να ειμαστε μαζι, η συγκατοικηση θα μας φερει προβληματα (δυο ξεροκεφαλοι μαζι ) και δευτερον δεν εχουμε βλεψεις για κοινη περιουσια και λοιπα.
Κατα τα αλλα, πολλοι θελουν ενα μελλον μαζι με ενα σπιτι ισως και οικογενεια, οποτε πρεπει σιγα σιγα να γινονται βηματα προς αυτην την κατευθηνση. Να ειστε σιγουροι οτι την στιγμη που ενα κρατος θα εχει και ενα οικονομικο ωφελος (πχ να συντηρει λιγοτερα παιδια σε ορφανοτροφεια) και οι τραπεζες επισης (πχ πιο πολλα στεγαστικα δανεια), το τί λεει η κοινωνια, δεν θα το λαβουν και τοσο υπ'οψιν.
Παντως για την δικη μας χωρα, ας μην γελιωμαστε. Ακομα και μεις οι ιδιοι δεν ειμαστε ετοιμοι για μια τετοια εκφραση της προσωπικης μας ζωης. Ειναι ενα θεμα που κραταμε για μας ή για πολυ λιγους. Στην καλυτερη απολαμβανουμε το προνομιο του "don't ask, don't tell" με τις οικογενειες και του φιλους μας. Θελει δουλεια αυτο το θεμα. Χαιρομαι ομως γιατι βλεπω νεους γονεις που δεν εχουν ομοφοβικες τασεις και πιστευω οτι αυτο θα το περασουν και στα παιδια τους. Οι αλλαγες αυτες θελουν και το χρονο τους.
-
Ισως δεν εκφραστηκα σωστα.
Πρωτον το don't ask don't tell το χρησιμοποιησα ως ορολογια και οχι σαν σαν θεσμοθετημενο. Θελω απλα να πω οτι ακομα και αν η οικογενεια το ξερει, δεν ερχεται ως θεμα συζητησης. Υποκρισια? μπορει. Αν "δουλευει" ομως γιατι μας εχοχλει? Ο πατερας μου δεν το χωνεψε ποτε και δεν τον κατηγορω. Απο εκει και περα ουτε λογος για τσακωμους υπαρχει ουτε να αρχισω "εκστρατεια" μεσα στο σπιτι. Κατα τα αλλα οπως δεν ανακατευονταν οι γονεις μου στα προσωπικα του str8 αδελφου μου, δεν ανακατευτηκαν και στα δικα μου. Οπως δεν τον ρωτησαν ποτε αν εχει γκομενα, δεν ρωτησαν και εμενα. Περασαμε ενα χρονο μεχρι να ηρεμησουμε απο την δικη μου αποκαλυψη και μετα ηρεμησαμε. Ειμασταν και καλυτερα μετα. Ισως αυτο το προτυπο να εχω λαβει και εγω και να μην ειμαι της αποψης "σηκωνω σημαια". Και δεν σημαινει οτι κρυβομαι, απο κανεναν. Δεν "το παιζω" ο,τιδηποτε, δεν λεω μαλακιες τυπου "ψαχνω την καταλληλη", ουτε τιποτα. Γνωριζει πολυς κοσμος για μενα. Για την ακριβεια, ποιο πολυς κοσμος γνωριζει παρα οχι. Οποιος εχει την απορια ας βρει το κουραγιο να με ρωτησει. Οπως ομως δεν ρωταω τι κανουν στο κρεβατι τους, δεν ρωτανε και μενα. Ισως και να με ενοχλει που ξερω ατομα που ο μονος τροπος που εχεις να τους περιγραψεις ειναι "ο Gay" γιατι προφανως δεν εχουν τιποτα αλλο σαν ανθρωποι και ειναι το μονο οπλο τους για να μην περνανε απαρατηρητοι.
Προσωπικα δεν πιστευω ουτε σε παρελασεις, ουτε σε τιποτα τετοιο. Μονο γκετοποιηση φερνουν. Ειμαι της αποψης οτι ο μονος τροπος να γινουν αποδεκτοι οι gay ειναι απλα να ειναι μελη της κοινωνιας. Οσο προκλητικος ειναι ο "γαμιας" και η "τσουλα", ειναι και ο gay που κυκλοφορει με σημαια την σεξουαλικοτητα του.
Αυτα το ολιγα, και ευχομαι να μην εξελιχθει σε debate το θεμα.
τωρα οσο για τα πιο προσωπικα μου, δεν νομιζω οτι εχω να βρω κατι με τον συντροφο μου. Δεν μας αρεσει η συγκατοικηση. Εχουμε τα σπιτια μας, εχουμε την κοινη μας ζωη, θελουμε και ενα κομματι της ζωης μας ξεχωριστα. 14 χρονια ειμαστε ευτυχισμενοι και δεν βρισκω λογο γιατι ξαφνικα πρεπει να τσακωθω για το ποτε και ποιος θα πλυνει τα πιατα, για το τι θα δουμε στην τηλεοραση (που δεν συμφωνουμε ΠΟΤΕ) και να κανουμε τους "ζογκλερ" για να μην ενοχλει ο ενας τον αλλον στην δουλεια του, αφου εγω δουλευω 100% στο σπιτι και αυτος κατα 50%
-
Συμφωνώ ότι η συγκατοίκηση είναι ένα μεγάλο ρίσκο που δεν είναι απαραίτητο να το πάρει κανείς και δεν ταιριάζει σε όλους τους ανθρώπους.
Δεν είναι μόνο τι θα δούμε στην τηλεόραση, ποιος θα μαγειρέψει, ποιος θα πλύνει τα πιάτα, ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια, ποιος θα καθαρίσει την τουαλέτα κλπ.
Όλα αυτά από μόνα τους μπορούν να επιβαρύνουν το ερωτικό κομμάτι μιας σχέσης.
Αλλά με τη συγκατοίκηση έρχεται συχνά και η απομυθοποίηση του άλλου. Τον βλέπεις σε πολύ προσωπικές "μη μαγικές" στιγμές και αλλάζει η εικόνα σου γι' αυτόν.
Πρέπει και οι δυο να έχουν πολύ ισορροπημένους και παραχωρητικούς χαρακτήρες για να μην επιτρέψουν σ' αυτές τις καταστάσεις να λειτουργήσουν αρνητικά στο ερωτικό κομμάτι.
Φυσικά η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και δεν μπορούν να υπάρχουν γενικεύσεις. -
Πω πω παιδια απο τα καλυτερα θεματα που διαβασα στο φορουμ και πολυ χαιρομαιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι (Βεβαια οφειλω να αναφερω οτι αυτο το ξεκινησε ο Perry Bear :police: :police: :police: :police: :police: :police: )
:cheers: :cheers: :cheers: :cheers: :cheers: :cheers: :cheers: :cheers: :cheers:
Λοιπον εγω δεν ξερω αν θα το εκανα ποτε, ισως επειδη δεν βρισκω το λογο. ισως γιατι για εμενα ο γαμος ειναι συνεμφασμενος με την οικογενεια και η γνωμη μου για την υιοθεσια παιδιων αναμεσα σε gay ζευγαρια ειναι αρνητικη.
Ωστοσο εχω μαθει να μην λεω ΠΟΤΕ. αν μου το ζητουσε ο συντροφος μου μπορει και να το εκανα. Με εναν ορο βεβαια, ο γαμος να γινονταν στην Βαρκελωνη ( εεε να μην δουμε και κανενα αρκουδακι? :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2: :cheesy2:)
Αν με ρωτουσες πριν μεικα χρονια περι συντροφικοτητας και αγαπης αναμεσα σε ενα gay ζευγαρι θα σου ελεγα οτι μου κανεις πλακα, τελικα τα πραγματα ηρθαν διαφορετικα και μετα απο μια σχεση 4 χρονια μπορω να πω οτι αν υπαρχει ερωτας και αγαπη κανεις τα παντα για να εχεις τον συντροφο σου ευτιχισμενο. (Χρηστο οχι τωρα δεν ειμαι σε σχεση, εσενα θα παντρευτω :crazy2: :crazy2: :crazy2: :crazy2: :crazy2: :crazy2: :crazy2:) Για την συγκατοικηση θα συμφωνησω με τον Dax αν και εγω ηθελα τον πρωτο καιρο να ειμαι με τον ανθρωπο μου 24ωρες το 24ωρο τελικα εχω καταληξει στο οτι χρειαζεται ο καθενας τον χορο και τον χρονο του, ετσι ρε παιδι μου να σου λειψει και λιγοοοοοοο, το κανει πιο πικαντικο μολις τον ξαναδεις :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: :hug2: -
Να κι ο Perry Bear!
Για μενα ο γαμος ειναι η επισφραγιση της ευτυχιας δυο ανθρωπων. Οταν πραγματικα αγαπιουνται θελουν να ειναι συνεχεια μαζι και η συγκατοικηση ειναι το πρωτο βημα. Φυσικα και μπορει να υπαρξουν προβληματα αλλα αυτο δεν εχει να κανει με τη συμβιωση αλλα με καθε σχεση. Στο χερι του ζευγαριου ειναι πως επιλυουν τα προβληματα που μπορει να αντιμετωπισουν. Αλλά η συγκατοικηση οπως ειπε ο Dax δεν ταιριαζει σε ολους, ουτε ο γαμος. Εγω πιστευω στο γαμο και πιστευω οτι μπορει να δεσει ενα ζευγαρι ακομη περισσοτερο. Κι αυτο γιατι ειναι μια ξεκαθαρη δηλωση προς ολους οτι ειμαστε μαζι, πορευομαστε μαζι και θελουμε να ειμαστε για παντα μαζι. Μη μας αντιμετωπιζετε πλεον σαν δυο ατομα που βρισκονται σε σχεση. Ειμαστε πλεον ενα και μοναδικο πραγμα για τα παντα και προς ολους.
Τα νομικα ζητηματα εχουν κι αυτα την αξια τους αλλα για μενα η συναισθηματικη δηλωση εχει μεγαλυτερη αξια! -
Σε καμμία περίπτωση δεν είπα να σηκώσουμε παντιερα αλλά σίγουρα θα πρέπει να γίνει και αυτή η καθημερινότητά μας καλύτερη! Ναι σέβομαι όλες τις απόψεις και την μοναδικότητα της κάθε ιστορίας και ζωής του καθενός!!
Κουβέντα κάνουμε και μοιραζόμαστε απόψεις
Ισως δεν εκφραστηκα σωστα.
Πρωτον το don't ask don't tell το χρησιμοποιησα ως ορολογια και οχι σαν σαν θεσμοθετημενο. Θελω απλα να πω οτι ακομα και αν η οικογενεια το ξερει, δεν ερχεται ως θεμα συζητησης. Υποκρισια? μπορει. Αν "δουλευει" ομως γιατι μας εχοχλει? Ο πατερας μου δεν το χωνεψε ποτε και δεν τον κατηγορω. Απο εκει και περα ουτε λογος για τσακωμους υπαρχει ουτε να αρχισω "εκστρατεια" μεσα στο σπιτι. Κατα τα αλλα οπως δεν ανακατευονταν οι γονεις μου στα προσωπικα του str8 αδελφου μου, δεν ανακατευτηκαν και στα δικα μου. Οπως δεν τον ρωτησαν ποτε αν εχει γκομενα, δεν ρωτησαν και εμενα. Περασαμε ενα χρονο μεχρι να ηρεμησουμε απο την δικη μου αποκαλυψη και μετα ηρεμησαμε. Ειμασταν και καλυτερα μετα. Ισως αυτο το προτυπο να εχω λαβει και εγω και να μην ειμαι της αποψης "σηκωνω σημαια". Και δεν σημαινει οτι κρυβομαι, απο κανεναν. Δεν "το παιζω" ο,τιδηποτε, δεν λεω μαλακιες τυπου "ψαχνω την καταλληλη", ουτε τιποτα. Γνωριζει πολυς κοσμος για μενα. Για την ακριβεια, ποιο πολυς κοσμος γνωριζει παρα οχι. Οποιος εχει την απορια ας βρει το κουραγιο να με ρωτησει. Οπως ομως δεν ρωταω τι κανουν στο κρεβατι τους, δεν ρωτανε και μενα. Ισως και να με ενοχλει που ξερω ατομα που ο μονος τροπος που εχεις να τους περιγραψεις ειναι "ο Gay" γιατι προφανως δεν εχουν τιποτα αλλο σαν ανθρωποι και ειναι το μονο οπλο τους για να μην περνανε απαρατηρητοι.
Προσωπικα δεν πιστευω ουτε σε παρελασεις, ουτε σε τιποτα τετοιο. Μονο γκετοποιηση φερνουν. Ειμαι της αποψης οτι ο μονος τροπος να γινουν αποδεκτοι οι gay ειναι απλα να ειναι μελη της κοινωνιας. Οσο προκλητικος ειναι ο "γαμιας" και η "τσουλα", ειναι και ο gay που κυκλοφορει με σημαια την σεξουαλικοτητα του.
Αυτα το ολιγα, και ευχομαι να μην εξελιχθει σε debate το θεμα.
τωρα οσο για τα πιο προσωπικα μου, δεν νομιζω οτι εχω να βρω κατι με τον συντροφο μου. Δεν μας αρεσει η συγκατοικηση. Εχουμε τα σπιτια μας, εχουμε την κοινη μας ζωη, θελουμε και ενα κομματι της ζωης μας ξεχωριστα. 14 χρονια ειμαστε ευτυχισμενοι και δεν βρισκω λογο γιατι ξαφνικα πρεπει να τσακωθω για το ποτε και ποιος θα πλυνει τα πιατα, για το τι θα δουμε στην τηλεοραση (που δεν συμφωνουμε ΠΟΤΕ) και να κανουμε τους "ζογκλερ" για να μην ενοχλει ο ενας τον αλλον στην δουλεια του, αφου εγω δουλευω 100% στο σπιτι και αυτος κατα 50%
-
Εγώ δεν ξέρω παιδιά…..συγκατοικώ με τον σύντροφο μου και δεν υπάρχει ούτε μία μέρα που να μην φλερταρει ο ένας τον άλλο και να γουσταρουμε το ίδιο με την 1η μέρα!! Ναι έρχεται η απομυθοποίηση του άλλου, αλλά εκεί πιστεύω είναι το τεστ σου για να δεις και εσύ και ο συντροφός του αν το αγαπάς πραγματικά και θες να το βλέπεις ακόμα και όταν είναι ή είσαι στις μαύρες του. Συμφωνώ με την ισορροπία αλλά το μυστικό είναι κάτι ακόμα μεγαλύτερο να νιώθεις ασφάλεια με τον σύντροφο σου (μιλάω εκ γάμου πείρας) δεν χρειάζονται υποχωρήσεις πιστευώ αλλά να δίνεις χώρο και χρόνο στον άλλο να αναπνεύσει μέσα στη σχέση!!! Φυσικά και κάνα καβγαδάκι και μετά ένα καλό γαμησάκι δεν βλάπτει.....ίσα ίσα σφίγγουν τα γάλατα.... :hug: :hug2: :love:
και κάτι ακόμα....πρέπει να αφήσουμε πίσω τις ανασφάλειες μας για να λειτουργήσει μία σχέση!! αυτό καταλαβαίνω μετά απο τόσα χρόνια στον ερωτικό στίβο
@Dax:
Συμφωνώ ότι η συγκατοίκηση είναι ένα μεγάλο ρίσκο που δεν είναι απαραίτητο να το πάρει κανείς και δεν ταιριάζει σε όλους τους ανθρώπους.
Δεν είναι μόνο τι θα δούμε στην τηλεόραση, ποιος θα μαγειρέψει, ποιος θα πλύνει τα πιάτα, ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια, ποιος θα καθαρίσει την τουαλέτα κλπ.
Όλα αυτά από μόνα τους μπορούν να επιβαρύνουν το ερωτικό κομμάτι μιας σχέσης.
Αλλά με τη συγκατοίκηση έρχεται συχνά και η απομυθοποίηση του άλλου. Τον βλέπεις σε πολύ προσωπικές "μη μαγικές" στιγμές και αλλάζει η εικόνα σου γι' αυτόν.
Πρέπει και οι δυο να έχουν πολύ ισορροπημένους και παραχωρητικούς χαρακτήρες για να μην επιτρέψουν σ' αυτές τις καταστάσεις να λειτουργήσουν αρνητικά στο ερωτικό κομμάτι.
Φυσικά η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και δεν μπορούν να υπάρχουν γενικεύσεις. -
ο γάμος και η συγκατοίκηση ειναι καθαρα θεμα καθε ζευγαριου. Ειναι θεμα στοχων για το μελλον που εχει ο καθενας. Εμενα δεν με αφορα αλλα για τον αλλο μπορει να ειναι πολυ βασικο. Εννοειται οτι πρεπει να θεσμοθετηθει καποια στιγμη και εδω. Αν οχι γαμος εστω μια συμβολαιογραφικη πραξη να εξασφαλιζει καποια πραγματα. Η αληθεια ειναι οτι μεγαλωνουμε και εχω σκεφτει πολλες φορες το ενδεχομενο μιας αρρωστιας για παραδειγμα και να μην μπορεις να δεις τον ανθρωπο σου γιατι επιτρεπεται μονο σε συγγενεις. Για να μην πω για πιο δυσαρεστες περιπτωσεις.
Απο την αλλη μπορει εγω να ειμαι τυχερος και να εχω ενα σπιτι και ο φιλος μου επισης, αλλα αλλοι να θελουν να δημιουργησουν μια κοινη περιουσια. Και μετα να ερχονται σιχαμενοι συγγενεις να σε βγαζουν απο το σπιτι. Θυμομαστε νομιζω την περιπτωση με τον Πολατοφ, που το εχτισε το σπιτι μαζι με τον φιλο του αλλα νομικα ο φιλος του δεν εχει κανενα δικαιωμα.
Εκτιμηση δικη μου ειναι οτι θελουμε πανω απο δεκα χρονια για την Ελλαδα. Ακομα και στην Ευρωπη, βλεπετε οτι το θεμα παει αργα, με πολυ αντιδραση.
-
Με αφορμή αυτό το topic και τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε ο Διόνυσος, έκανα διεξοδική έρευνα και έχω να σας πληροφορήσω τα εξής:
Οι χώρες που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου απαιτούν ότι τουλάχιστον ένας από τους δύο συζύγους να είναι υπήκοος ή νόμιμος κάτοικος της χώρας αυτής.
Ωστόσο υπάρχουν 8 χώρες που παρέχουν αυτό το δικαίωμα ακόμη και αν και οι δύο υποψήφιοι σύζυγοι είναι μη υπήκοοι και μη κάτοικοι των χωρών αυτών, δηλαδή απλοί τουρίστες.
Οι 5 από αυτές τις χώρες βρίσκονται στην Ευρώπη: Δανία, Ισλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία και Σουηδία.
Οι 3 μη Ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν σε μη υπηκόους/κατοίκους να παντρευτούν είναι οι εξής: Αργεντινή, Καναδάς και Νότια Αφρική.
Για την περίπτωση της Αργεντινής να ξεκαθαρίσω ότι ενώ όλη η επικράτεια επιτρέπει στους γκέι να παντρεύονται, μόνο σε τρεις περιοχές μπορούν να παντρευτούν γκέι τουρίστες (Μπουένος Άιρες, Σάντα Φε, Τιέρρα ντελ Φουέγκο).Ωστόσο, το διαζύγιο είναι μια άλλη υπόθεση. Γιατί μπορείς να παντρευτείς στις χώρες αυτές, αλλά δεν μπορεί να εκδοθεί διαζύγιο αν έστω ένας από τους συζύγους δεν είναι υπήκοος ή κάτοικος.
Σε ό,τι αφορά την αναγνώριση αυτού του γάμου… Ο γάμος αυτός αναγνωρίζεται ως γάμος μόνο στις χώρες που αναγνωρίζουν τους γάμους μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου.
Στις χώρες που δεν επιτρέπουν τέτοιους γάμους αλλά επιτρέπουν άλλου είδους same-sex union (civil union, registered partnership ή unregistered cohabitation), δεν αναγνωρίζεται ως γάμος αλλά αναγνωρίζεται ως την αντίστοιχη ένωση. Για παράδειγμα, δύο Ολλανδοί που έχουν παντρευτεί στη χώρα τους και πάνε να ζήσουν στη Γερμανία, εκεί ο γάμος τους αναγνωρίζεται ως civil union/registered partnership.
Στις χώρες που δεν αναγνωρίζουν κανενός είδους ένωση μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου, ένας τέτοιος γάμος δεν αναγνωρίζεται ως τίποτα!
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, λοιπόν, δεν αναγνωρίζεται αυτός ο γάμος και κανένας συμβολαιογράφος δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό, αν δεν αλλάξει η νομοθεσία!Οι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από επίσημες πηγές της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Διόνυσε, αυτά που γράφεις για την περίπτωση της Νορβηγίας και της υιοθεσίας/παρενθεσίας, πράγματι ισχύουν, αλλά είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα και θα το θίξουμε σε άλλο topic.
-
Το προχώρησες το θέμα βλέπω μια χαρά σε βρίσκω!!!!
@Dax:
Με αφορμή αυτό το topic και τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε ο Διόνυσος, έκανα διεξοδική έρευνα και έχω να σας πληροφορήσω τα εξής:
Οι χώρες που επιτρέπουν το γάμο μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου απαιτούν ότι τουλάχιστον ένας από τους δύο συζύγους να είναι υπήκοος ή νόμιμος κάτοικος της χώρας αυτής.
Ωστόσο υπάρχουν 8 χώρες που παρέχουν αυτό το δικαίωμα ακόμη και αν και οι δύο υποψήφιοι σύζυγοι είναι μη υπήκοοι και μη κάτοικοι των χωρών αυτών, δηλαδή απλοί τουρίστες.
Οι 5 από αυτές τις χώρες βρίσκονται στην Ευρώπη: Δανία, Ισλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία και Σουηδία.
Οι 3 μη Ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν σε μη υπηκόους/κατοίκους να παντρευτούν είναι οι εξής: Αργεντινή, Καναδάς και Νότια Αφρική.
Για την περίπτωση της Αργεντινής να ξεκαθαρίσω ότι ενώ όλη η επικράτεια επιτρέπει στους γκέι να παντρεύονται, μόνο σε τρεις περιοχές μπορούν να παντρευτούν γκέι τουρίστες (Μπουένος Άιρες, Σάντα Φε, Τιέρρα ντελ Φουέγκο).Ωστόσο, το διαζύγιο είναι μια άλλη υπόθεση. Γιατί μπορείς να παντρευτείς στις χώρες αυτές, αλλά δεν μπορεί να εκδοθεί διαζύγιο αν έστω ένας από τους συζύγους δεν είναι υπήκοος ή κάτοικος.
Σε ό,τι αφορά την αναγνώριση αυτού του γάμου… Ο γάμος αυτός αναγνωρίζεται ως γάμος μόνο στις χώρες που αναγνωρίζουν τους γάμους μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου.
Στις χώρες που δεν επιτρέπουν τέτοιους γάμους αλλά επιτρέπουν άλλου είδους same-sex union (civil union, registered partnership ή unregistered cohabitation), δεν αναγνωρίζεται ως γάμος αλλά αναγνωρίζεται ως την αντίστοιχη ένωση. Για παράδειγμα, δύο Ολλανδοί που έχουν παντρευτεί στη χώρα τους και πάνε να ζήσουν στη Γερμανία, εκεί ο γάμος τους αναγνωρίζεται ως civil union/registered partnership.
Στις χώρες που δεν αναγνωρίζουν κανενός είδους ένωση μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου, ένας τέτοιος γάμος δεν αναγνωρίζεται ως τίποτα!
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, λοιπόν, δεν αναγνωρίζεται αυτός ο γάμος και κανένας συμβολαιογράφος δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό, αν δεν αλλάξει η νομοθεσία!Οι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από επισήμες πηγές της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Διόνυσε, αυτά που γράφεις για την περίπτωση της Νορβηγίας και της υιοθεσίας/παρενθεσίας, πράγματι ισχύουν, αλλά είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα και θα το θίξουμε σε άλλο topic.
-
Ο Χρήστος, όμως, δε μας είπε τη γνώμη του για το γάμο… :whistle:
-
Ας πεταχτώ κι εγώ να πω την γνωμη μου…
Είμαι υπέρ όσο δεν πάει στον γάμο γιατί στην τελική όλοι μας είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και έχουμε τα ίδια δικαιώματα...
Και συναισθηματικά αλλά και νομικά..
Εγώ παί δεν νομίζω οτι θα παντρευόμουν ποτέ και αυτό γιατί είμαι λίγο απογοητευμένος από τους έλληνες..
Δεν νομίζω ότι οι έλληνες γκέι είναι μονογαμικοί..Τουλάχιστον εγώ δεν έχω συναντήσει κάποιον...
Εγώ θα μπορούσα και είμαι αλλά δεν έχω βρει κάποιον που να σκέφτεται το ίδιο..συνηθως το κερατο πέφτει σύννεφο οπότε δνε νομίζω οτι θα έμπλεκα σε περιπέτειες γάμου και διαζυγίου.. Ίσως μέχρι συγκατοίκηση και ως εκεί...
Αν πάλι ήμουνα σε άλλη χώρα (πχ.Ισπανία,Αμερική) που εκεί τους βλέπω πιο σοβαρούς με το θέμα να ήμουνα πιο θετικός...
Αλλά στην Ελλαδίτσα μας δεν το βλέπω... -
Με στενοχωρείς, Μποτομάκι!
Γιατί τέτοια απογοήτευση; Σίγουρα υπάρχουν Έλληνες που δεν είναι μονογαμικοί. Αυτό δεν είναι κακό εφόσον δεν υπόσχεσαι μονογαμικότητα.
Κακό είναι να πουλάει κανείς υποσχέσεις που ξέρει ότι δεν μπορεί ή δε θέλει να τηρήσει.
Αλλά σε διαβεβαιώνω ότι υπάρχουν και πολλοί Έλληνες που πιστεύουν και τηρούν τη μονογαμικότητα.
Και συνήθως τους συναντάς όταν δεν το περιμένεις.
Αλλά χρειάζονται δύο πράγματα: αισιόδοξη σκέψη και μάτια ανοιχτά! -
@Dax:
Με στενοχωρείς, Μποτομάκι!
Γιατί τέτοια απογοήτευση; Σίγουρα υπάρχουν Έλληνες που δεν είναι μονογαμικοί. Αυτό δεν είναι κακό εφόσον δεν υπόσχεσαι μονογαμικότητα.
Κακό είναι να πουλάει κανείς υποσχέσεις που ξέρει ότι δεν μπορεί ή δε θέλει να τηρήσει.
Αλλά σε διαβεβαιώνω ότι υπάρχουν και πολλοί Έλληνες που πιστεύουν και τηρούν τη μονογαμικότητα.
Και συνήθως τους συναντάς όταν δεν το περιμένεις.
Αλλά χρειάζονται δύο πράγματα: αισιόδοξη σκέψη και μάτια ανοιχτά!Έχω και τα 2… Κάπου κάνω λάθος μάλλον και πρέπει να το βρω να το διορθώσω...
Ή απλά είμαι πολύ άτυχος..
τι να πεις..